نام منطقه ای در پارسی باستان: کارمانیا: یکی از پهناورترین استان های ایران در جنوب شرقی کشور
مردم استان کرمان هم مانند سایر هم وطنان خود سال نو را با آداب و رسوم خاصی آغاز می کنند، برخی از این آداب و رسوم مردم کرمان هنوز در این سرزمین مرسوم هستند اما برخی دیگر در طول زمان به زمان فراموشی سپرده شده اند.
✨. ✨ ✨. ✨
پایان سال جدید همه چیز در زندگی برای آن ها به شکل نامطلوبی اتفاق خواهد افتاد، اماده کردن لباس نو از دیگر موارد مرسوم شب عید است به طوری که در گذشته اگر بزرگترها توانایی خرید لباس نو را برای خودشان نداشتند حتما دست کم برای کودکان یک تکه لباس نو می خریدند. سهن ریختن و پختن کماچ و سمنو از جمله آداب قدیمی و مراسم خاص مردم استان کرمان قبل از ایام عید است. برای این کار گندم را دو سه روز در آب خیس می کردند و سپس آب را خالی کرده یک شب آن را در قابلمه در بسته قرار می دادند تا جوانه بزند سپس جوانه ها را داخل یک سبد یا کیسه قرار می دادند و هر روز آن را خیس می کردند و از آن نوعی کماچ سهن و سمنو می پختند، خیرات کردن شیرینی، غذا و میوه بر مزار مردگان در روز پنج شنبه آخر سال که به آن عید مردگان می گویند از دیگر آیین های قدیمی نوروز در استان کرمان است.
مردم استان کرمان از قدیم به هنگام تحویل سال نو سفره پهن می کردند و هرچه در منزل داشتند از کماچ، نان و سبزی گرفته تا شیرینی و آجیل و تخم مرغ رنگی روی آینه تکان می خورد، در گذشته در برخی از نقاط استان کرمان مردم باور داشتند که زمان تحویل سال تمام آب های جاری برای یک لحظه می ایستند اصطلاحا به آن "خواب آب" می گفتند.
